Mathias De Roeck: Naar een Verklaring voor (Divergente) Politieke Regime Dynamieken in Rwanda en Burundi, 1994–2015
E-CA – CRE-AC ivzw/aisbl organiseert zijn 60 ste Rotonde Policy Talk op maandag 1 april 2019.
Samenvatting: Sociologische theorie over de wereldcultuur argumenteert dat buitenlandse hulp bijdraagt tot de verspreiding van Westerse instituties, zoals democratie. Terwijl Rwanda en Burundi, twee kleine landen in de Grote Meren Regio van Centraal Afrika, hoogst afhankelijk waren van buitenlandse hulp tijdens de gehele post-Koude Oorlog periode, volgden beide landen verschillende paden van politieke ontwikkeling. Beide landen werden sterk beïnvloed door de genocides van 1993-4 en daaropvolgend politiek conflict. Terwijl Burundi experimenteerde met democratie, en een democratische transitie doormaakte in 2005, bleef Rwanda een stabiele dictatuur voor dit volledige tijdperk. Wij verklaren dit verschil door middel van een politiek economisch model van democratie-verspreiding. Volgens dit model is het succes van democratie-verspreiding afhankelijk van de druk die donoren plaatsen om te democratiseren en de despotische macht van de staatselite om met deze druk om te gaan. Democratie-verspreiding is het meest waarschijnlijk wanneer donoren druk uitoefenen om te democratiseren en de staatselite over weinig despotische macht beschikt om deze druk te accapareren. Echter, wanneer in dergelijke context staatselites despotisch machtig zijn (bijvoorbeeld door een sterk repressie-apparaat), dan zal enkel de vorm maar nooit de substantie van democratie verspreiden. De uitkomst is dan een hybride regime en dus doen alsof men democratie omarmt. Ten slotte, wanneer donoren geen druk uitoefenen om te democratiseren, dan zullen staatselites buitenlandse hulp gebruiken naar eigen goeddunken, waarbij veelal despotische machtsstructuren worden versterkt en autoritarisme wordt geconsolideerd. We illustreren dit model aan de hand van een comparatief historische analyse van primaire en secundaire data omtrent druk van donoren om te democratiseren en despotische staatsmacht in Rwanda en Burundi na de events van 1993-4.
Mathias De Roeck (1987) studeerde sociologie aan de Universiteit van Gent. Hij bereidt momenteel een Proefschrift voor in de Ontwikkelingsstudies aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid (IOB) van de Universiteit Antwerpen. In het proefschrift wordt de complexe interactie tussen internationale relaties, de staat, en regime-verandering en stabiliteit onderzocht aan de hand van een statistische en comparatief historische analyse. Een deel van het onderzoek betreft het verklaren van divergente politieke regime-dynamieken in Rwanda en Burundi na de Koude Oorlog.